Εκείνη τη μαγική στιγμή που εμφανίστηκαν οι δύο ροζ γραμμούλες ένα καινούργιο κεφάλαιο ξεκίνησε στη ζωή μου. Ξαφνικά όλα ανατράπηκαν, έγινε ένας μικρός σεισμός μέσα μου και άλλαξα κοσμοθεωρία.
Ξαφνικά δεν με ενδιέφεραν οι τσάντες, τα ρούχα, τα παπούτσια και γενικά ότι αφορούσε εμένα. Από εγωιστική θεά μεταλλάχτηκα ξαφνικά σε κάτι άλλο που 9 μήνες αργότερα κατάλαβα τι ήταν αυτό. Ήταν η μητρότητα. ΕΓΙΝΑ ΜΑΝΑ.
Ότι έχω βιώσει στο παρελθόν δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό που ζω σήμερα. Υπάρχει κάτι άλλο πιο πάνω από εμένα… τα παιδιά μου.
Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν προετοιμασμένη, και κανένας δεν μπορούσε να με προετοιμάσει, όσες πρόβες και να κάνω νιώθω σαν να βγαίνω πρεμιέρα κάθε μέρα. Η καρδιά μου πήρε σάρκα και οστά και περπατάει έξω από το σώμα μου. Αυτή είναι η μία πλευρά, ζεις την απόλυτη ευτυχία καθημερινά γιατί κάθε μέρα είναι σαν kinder έκπληξη.
Η άλλη πλευρά δεν είναι τόσο παραμυθένια γιατί κανένας δεν σε έχει προετοιμάσει για αυτά που θα έρθουν. Τα έβλεπα φυσικά στους γύρω μου αλλά δεν έδινα σημασία. Βαθιά μέσα μου παρακαλούσα και ήμουν σίγουρη ότι το παιδί μου θα ήταν το τέλειο – εδώ γελάμε 🙂
Ο ύπνος τους πρώτους μήνες φαντάζει κάτι εξωπραγματικό. Περίμενα την στιγμή που το βλαστάρι μου θα κοιμηθεί για να ξαπλώσω και εγώ. Αυτό ποτέ δεν γινόταν γιατί η μπουγάδα, το σίδερο, τα άπλυτα πιάτα και γενικά το σπίτι με παρακαλούσε να το επαναφέρω στην τάξη.
Οι στιλιστικές μου επιλογές περιορίστηκαν. Το αγαπημένο μου ρούχο ήταν οι πιτζάμες. Το στήθος μου σπάνια ήταν καλυμμένο γιατί το μικρό μου vampire το αναζητούσε σχεδόν κάθε μισάωρο.
Λες και δεν ήταν αρκετά αυτά που περνούσα το μυαλό μου, μου έπαιζε παιχνίδια. Το σώμα μου ήταν διαφορετικό. Οι ορμόνες έκαναν πάρτι. Κάποιες φορές ο φόβος και το άγχος με έβρισκαν στην τουαλέτα να κλαίω και να θέλω πίσω αυτά που νόμιζα ότι έχασα. Κατάστρωνα σχέδια για το πώς θα γίνω ξανά όπως πριν αλλά μαντέψτε… πότε δεν θα είμαι όπως πριν γιατί τώρα είμαι ΜΑΝΑ.
Μέσα σε όλα αυτά τα σκαμπανεβάσματα χωρίς καμία προειδοποίηση κοιμήθηκα μετά από αρκετό καιρό για 7 ώρες συνεχόμενες. Ναι καλά ακούσατε 7 ολόκληρες ώρες. Όταν συνειδητοποίησα τι είχε γίνει πετάχτηκα από το κρεβάτι και έτρεξα στο δωμάτιο. Θαύμα! Ακόμα κοιμόταν. Μετά από αυτό κάθε μέρα ήταν και καλύτερη.
Εκείνη την άσπρη για μένα ημέρα υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι κάθε μέρα θα κάνω και ένα καινούργιο βήμα για να ξαναβρώ ΕΜΕΝΑ. Δεν βιάστηκα και δεν πιέστηκα. Άλλαξα τις προτεραιότητες μου τα παιδιά μου εννοείται είναι το number 1 μου αλλά μετά από αυτά δεν είναι ούτε τα πιάτα, ούτε η μπουγάδα, ούτε το σπίτι. Είμαι ΕΓΩ γιατί αν δεν είμαι ΕΓΩ καλά κανένας δεν είναι καλά. Δεν είναι εγωιστικό αυτό που λέω είναι η πραγματικότητα. Είμαι ρεαλίστρια ξέρω ότι ποτέ δεν θα είναι όλα τέλεια αλλά είμαι σίγουρη ότι κάθε καινούργια ημέρα θα είναι ΚΑΛΥΤΕΡΗ από την προηγούμενη.
Ένα χρόνο σχεδόν μετά την γέννηση του δεύτερου παιδιού μου με την βοήθεια πάντα του άντρα μου και όχι μόνο, μπορώ πλέον να αισθάνομαι και πάλι γυναίκα.
Να θυμάστε ότι η κάθε μια από εμάς είναι ξεχωριστή. Καμία μαμά δεν μοιάζει με την άλλη αλλά όλες έχουμε κάτι κοινό. Αγαπάμε τα παιδιά μας.
Ηθικό δίδαγμα: κάνε μανούλα ότι μπορείς και ξέρεις εσύ καλύτερα για το παιδί σου. Μην ακούς κανένα, εσύ ξέρεις καλύτερα από τον κάθε ένα τι θέλει και τι έχει ανάγκη. Φρόντισε τον εαυτό σου, κανένα παιδί δεν θέλει η μαμά του να είναι δυστυχισμένη εξ’ αιτίας του. Αν δεν είσαι εσύ καλά τα πράγματα δεν λειτουργούν ομαλά.
ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΓΩΪΣΤΡΙΑ ΕΙΣΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΡΙΑ!!!
Ερατώ Βασιλείου
Mουσικος – Mουσικοθεραπεύτρια
