Δε λέμε τυχαία ότι το διαζύγιο είναι ένας μικρός θάνατος.
Συχνά της αγάπης και της συντροφικής σχέσης, άλλες φορές όμως αυτά έχουν πεθάνει πολύ πιο πριν.
Πολλές φορές κυριαρχεί η ανακούφιση και η ανανέωση, τουλάχιστο στην αρχή.
Όπως όμως και στο πένθος για το φυσικό θάνατο, πολλές φορές η συνειδητοποίηση της απώλειας έρχεται πολύ αργότερα.
Το πένθος σε ένα χωρισμό δεν αφορά πάντα την απώλεια του συγκεκριμένου ανθρώπου, αν η συζυγική σχέση ήταν ήδη νεκρή.
Αφορά όμως την απώλεια μιας ζωής όπως την ξέραμε, της συνήθειας, της ρουτίνας. Του κύκλου συγγενών και φίλων, των οικογενειακών στιγμών που είχε συνηθίσει ο καθένας.
Η απώλεια της ελπίδας και της φαντασίωσης ότι μια κακή σχέση θα βελτιωνόταν, η αίσθηση ότι κανείς έχασε τα καλύτερα του χρόνια, ότι πρέπει να επαναπροσδιορίσει γονεικους, συντροφικούς και φιλικούς ρόλους είναι αρκετά επώδυνη.
Τα χειρότερα απ’ όλα όμως είναι άλλα: η ξαφνική μοναξιά που κυριεύει λίγο ή πολύ τους χωρισμένους, τα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα, ακόμα και η ολική η μερική απώλεια της αυτοεκτίμησης και της ταυτότητας μας.
Σε τέτοιες φάσεις είναι ανθρώπινο να γίνεται κανείς ευάλωτος σε άγχος, κατάθλιψη, καταχρήσεις, δυσλειτουργική και ασταθή συμπεριφορά στις υπόλοιπες του σχέσεις και συναναστροφές.
Μαζί με ένα χωρισμό πεθαίνει και ένα κομμάτι του εαυτού μας.
Που χρειάζεται χρόνο, υπομονή, στήριξη, αυτοφροντιδα και αυτοκατανόηση για να ξαναγεννηθεί…το ίδιο ή καλύτερο ακόμα!
Όσοι περνάτε τέτοιες φάσεις κάντε υπομονή, μην είστε σκληροί με τον εαυτό σας, μην αυτομαστιγωνεστε και ζητήστε στήριξη όπου μπορείτε για να ξανασταθείτε στα πόδια σας: φίλους, συγγενείς και ειδικούς.
Λουΐζα Θεοφάνους
Συμβουλευτική Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Μιας και σε περίπτωση διαζυγίου υπάρχουν επιπτώσεις οικονομικές αλλά και ψυχολογικές, στην περίπτωση που υπάρχουν παιδιά από το γάμο αυτό, θα πρέπει ο χειρισιμός να είναι λεπτός.
Αν τα παιδιά είναι σε ηλικία που καταλαβαίνουν, καλό είναι να μιλήσουμε μαζί τους και να τους εξηγήσουμε. Αν τα παιδιά είναι μικρά, τότε θα πρέπει να είμαστε ακόμα πιο προσεκτικοί και σε αυτά που λέμε και σε αυτά που κάνουμε.
