Τα γεγονότα που ζούμε τις τελευταίες εβδομάδες είναι σίγουρα πρωτόγνωρα. Τόσο για εμάς όσο και για τα παιδιά μας.
Εμείς λίγο πολύ μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα τι ακριβώς συμβαίνει και για ποιο λόγο δεν πηγαίνουμε δουλειά, για ποιο λόγο πρέπει να δουλέψουμε από το σπίτι.
Τα παιδιά όμως ειδικά τα μικρότερα είναι πιο δύσκολο να κατανοήσουν κάποια πράγματα. Είναι δύσκολο να καταλάβουν για ποιο λόγο έχουν κλείσει τα σχολεία και γιατί δεν μπορούν να παίξουν με τους φίλους τους.
Το άγχος που προκαλεί όλη αυτή η κατάσταση είναι διαχειρίσιμο από εμάς αλλά σε κάποιες περιπτώσεις όχι για τα παιδιά.
Και τα παιδιά εκδηλώνουν το άγχος τους διαφορετικά, δεν θα μας πουν ότι φοβούνται ή ότι δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Θα αλλάξει η συμπεριφορά τους, θα γίνουν αντιδραστικά.
Το καθήκον μας σαν γονείς είναι να ενημερώνουμε τα παιδιά μας για το τι συμβαίνει γύρω τους, να είμαστε ειλικρινείς μαζί τους και να μην αφήνουμε αναπάντητα ερωτήματα.
Κορωνοϊός – ενημερώσαμε τα παιδιά μας;
Το σημαντικότερο είναι να τα κάνουμε να νιώθουν ασφάλεια. Να νιώθούν ότι οι γονείς τους μπορούν να ελέγξουν την κατάσταση και ότι κάνουν τα πάντα για να είναι ασφαλείς.
Τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να νιώσουν ασφάλεια;
Θα πρέπει να είμαστε ήρεμοι
Όταν τα παιδιά αντιληφθούν ότι οι γονείς τους είναι ήρεμοι και δεν πανικοβάλλονται, νιώθουν και αυτά περισσότερη αυτοπεποίθηση και σίγουρα λιγότερο άγχος.
Δεν χρειάζεται να έχουμε όλη την ώρα αναμμένη την τηλεόραση και να ακούμε τα γεγονότα από όλα τα τηλεοπτικά κανάλια. Μια απλή ενημέρωση είναι εντάξει τόσο για εμάς, όσο και για τα παιδιά.
Όταν ενημερωθούμε αλλάζουμε κανάλι ή σβήνουμε την τηλεόραση.
Κρατάμε την ισορροπία στο σπίτι
Τόσο η απότομη αλλαγή στην καθημερινότητα των παιδιών όσο και άγχος, προκαλούν σύγχυση στα παιδιά.
Αν μπούμε για λίγο στη θέση τους θα καταλάβουμε ότι οι αλλαγές που βιώνουν τις τελευταίες εβδομάδες λόγω κορωνοιού είναι πολλές. Βγήκαν από το πρόγραμμα τους, και αυτό δεν αρέσει σε κανένα παιδί. Τα παιδιά συνεργάζονται καλύτερα όταν ακολουθούν ένα πρόγραμμα, μια ρουτίνα. Θέλουν κι αυτά να ξέρουν ότι κάτι έχουν να κάνουν.
Αν τα παιδιά είναι σε θέση να συζητήσουν, θα φτιάξουμε μαζί το πρόγραμμα τους. Ανάλογα με τις εργασίες που έχει από το σχολείο και τις οδηγίες των εκπαιδευτικών, διαμορφώνουμε το πρόγραμμα τους.
Σε παιδιά μικρότερη ηλικίας φροντίζουμε εμείς να ακολουθούμε το πρόγραμμα τους.
Ενθαρρύνουμε τα παιδιά να εκφράσουν τα συναισθήματα τους
Συζητάμε καθημερινά με τα παιδιά μας, για τα συναισθήματα τους. Ρωτάμε τι σκέφτονται για το σχολείο, για τους φίλους και τις δραστηριότητες που έμειναν πίσω.
Αν τα παιδιά είναι σε θέση να συζητούν για αυτά που νιώθουν, το έργο μας γίνεται ακόμα πιο εύκολο. Κτίζουμε επίσης γερές βάσεις στις σχέσεις μας με τα παιδιά μας, και είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα που θα μείνουν όταν όλο αυτό τελειώσει και επιστρέψουμε στην κανονική μας ζωή.
Εξηγούμε στα παιδιά ειδικά αυτά που έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο ότι υπάρχουν μη αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης και θα πρέπει να διαβάσει και να ενημερώνεται μόνο από έγκυρες πηγές.
Σε παιδιά μικρότερης ηλικίας που δεν μπορούν να συζητήσουν, μπορούμε να τα ενθαρρύνουμε να κάνουν ζωγραφιές για το πώς νιώθουν, και τι τους έρχεται στο μυαλό.
Ας μην ξεχνάμε ότι θα περάσει. Και όταν περάσει θα μας βρει ακόμα πιο δυνατούς.
Βοηθούμε τους μικρούς μας φίλους να δημιουργήσουν ένα ημερολόγιο συναισθημάτων για αυτές τις δύσκολες μέρες. Αν δεν μπορούν να γράψουν μπορούμε να γράφουμε εμείς στη θέση τους. Να το φυλάξουμε για να τους το δώσουμε αργότερα.
Δείτε εδώ ένα δείγμα
Διάβασε επίσης
